Naam: Marjan Drenth
Leeftijd: 32 jaar
Woonplaats: Groningen
Beroep: Arts
Een dag uit het leven van…..
Gewoon een werkdag, thuiskomen en de vraag krijgen: heb je zin om mee te gaan naar mijn personal trainer? Het leek mijn partner tijd om weer eens even ‘echt’ fit te worden.
Zo onschuldig als het leek dacht ik: ik sport al mijn hele leven veel, een uurtje personal training zou ik toch moeten kunnen volhouden en wat fitter worden kan nooit kwaad.
Vol goede moed stapte ik samen met mijn partner de sportschool binnen. Toch een tijdje geleden de sportschool. Meestal sport ik buiten: hardlopen, kitesurfen, wakeboarden, skiën en klimmen. Het is weer even wennen de sportschool met zijn apparaten, zijn stoere fitte mannen en het feit dat de zon buiten wel schijnt en binnen helaas niet.
Bij binnenkomst staat Paulo ons al met een gulle lach op te wachten. Na een korte introductie waar Paulo toch wat van gaat zweten (twee meiden, twee totaal verschillende sportachtergronden, meerdere blessures om rekening mee te houden), gaan we aan de bak. En hoe! Wat volgt is een afmattend uur, vol oefeningen waar we beide flink van gaan zweten. De beentjes en armen branden al snel en die hartslag, die schiet omhoog. Ondanks dat het pittig is, weet Paulo ons elke oefening net even een stuk verder te pushen dan dat je zelf zou doen. Moe maar voldaan sluiten we het uurtje af, dat smaakt naar meer.
De volgende dag hebben we beiden dat heerlijke ‘ik heb echt weer lekker getraind’ spierpijn gevoel. Zin in de volgende sessies boeken we fanatiek bij. De weken erna gaan we regelmatig. Elke keer weer een andere routine, vaak enorm leuk en uitdagend, soms tegen het randje aan van wat we fysiek (en mentaal) kunnen. Soms binnen en soms ook lekker buiten! Ik leer zelfs wat boksachtige bewegingen, en het slaan en stoten op de kussens is een heerlijke uitlaatklep.
Na een paar weken kijk ik in de spiegel en denk ik: verrek het lijkt wel daadwerkelijk of ik wat meer spieren zie. Ook qua conditie ga ik er nog op vooruit. Maar het belangrijkste vind ik nog dat het enorm leuk is. Leuk om samen te doen, fijn om toch nog net wat verder te kunnen gaan dan je zelf denkt: dit dankzij de meestal stimulerende aanmoediging en soms de strenge blik van Paulo: smokkelen zit er niet in!
Na een break door een blessure, kunnen we gelukkig weer gaan. Ik zeg laat dat fitte getrainde zomerlichaam maar komen!